De vergeten dood
De vergeten dood
Als een ontloken bloem
In de vriezende kou
Haar bladeren verliest
En de wind onwillig
Haar warme lichaam
En hart bevriest
Verliest ze de hoop
Om verder te gaan
In dit leven
Geen lust meer
Als de kracht van de pijn
Haar alleen de dood wil geven
Al haar levensenergie
Verdampt in de stille morgen
Van de eerste stralen van de dag
Licht ze daar
Stervend op de grond
Met een reeds verbitterde lach
De warme tranen
Die zich smelten tot
Een waterbed van verdriet
Daarin laat ze zich vredig gaan
In morgenregenboog van prachtige kleuren
En niemand die haar ziet…
Reacties op dit gedicht
| small sea: | Donderdag, januari 09, 2003 21:22 |
| who ehct heel erg mooi geschreven , ik kan het me helemaal voorstellen erg mooi liefs joyce |
|
| Iejoor: | Donderdag, januari 09, 2003 16:21 |
| Confronterend... Stilte... En een zachte slik, voor het wegslikken van een traan... Heel veel liefs, Chiara. |
|
| ~Marina~: | Donderdag, januari 09, 2003 11:27 |
| ze zal niet ongezien gaan jij hebt haar gezien immers liefs, Mar |
|
| Lobbes: | Donderdag, januari 09, 2003 10:47 |
| Prachtig....... alleen zou ik licht wel veranderen in ligt ;-) Liefs, Lisette |
|
| Lobbes: | Donderdag, januari 09, 2003 10:47 |
| Prachtig....... alleen zou ik licht wel veranderen in ligt ;-) Liefs, Lisette |
|
Over dit gedicht
| Auteur: The Slayer | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 09 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||