Dat meisje....
Ze staan om bij het hek.
Het is een behoorlijk lawaai,
Ik ga kijken.
Terwijl ik dichterbij loop,
Zie ik tussen al die mensen door,
en bang meisje,
huilend.
Ze is vastgebonden,
met een stuk touw.
ze doen haar pijn.
Het meisje gilt,
en schreeuwt om hulp.
niemand komt,
niemand gaat.
Iemand paar meters verder op,
roept iets tegen hen.
Hen die haar pijn doen,
Hen die haar bang maken.
Ze rennen meteen weg.
Ik ben alleen met het meisje,
ik kijk in haar ogen.
Het is er kil, donker,
k zie de angst erin.
Ik maak haar los,
los van het touw,
en het hek.
Toen wist ik het,
dat meisje,
dat ben ik.
Reacties op dit gedicht
| *A Shy Girliej*: | Vrijdag, januari 10, 2003 13:38 |
| Bedankt voor al jullie reacties, maar k had mezelf niet losgemaakt. Maar n meisje, dat *gelukkig* voorbij liep. xx |
|
| natascha joyce: | Vrijdag, januari 10, 2003 10:23 |
| Help jezelf, net zoals je toen deed. Probeer hulp te zoeken. Kiss Natascha |
|
| Iejoor: | Donderdag, januari 09, 2003 21:29 |
| Zoals je jezelf daar bevrijdde...moet je het mss ook eens in de praktijk doen. Dat kan alleen, maar ook samen... Heel veel liefs en sterkte, Chiara. |
|
| ~¤AiTaNnA¤~: | Donderdag, januari 09, 2003 16:59 |
| meizz.. as ge'r toen in slaagde u eige loz te krijge zal u da nog wel lukke.. ma the struggle aint here for you to fight on your own.. ge zult alty wel iemand mm die u mee door irri tijde of ietz helpt.. maakt ni uit hoe of wah.. euchtzz meiz.. %KnUvV% xXxXx |
|
| Wim Meeus: | Donderdag, januari 09, 2003 16:49 |
| *** stilte *** Goed dat je het kan vertellen ... XXXXX en knuffff Groetjes van Wim |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Loila*a | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 09 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||