Etude
Het dichten was die dag een grote sof:
Ik dacht: raak maar geen pen meer aan;
toen kwam muziek mij om de oren slaan,
concerto nr. 3, Sergei Rachmaninov
d kleine terts werd een immens verlangen,
en heel de dag kwam vol en breed
voor mijn bedroefde ogen hangen
omdat ik besefte dat ik moest voortaan
mijn vingers bij het schrijven overslaan,
en zelf de kosmos binnendringen
van het papier.
Die nacht ben ik naar bed gegaan,
vloekend om niet te hoeven zingen.
Er zijn er die om minder zich verhingen.