Zout en zoet, zijn de tranen die ik huil.
Warm en koud is het in deze te diepe kuil.
Een te lange klim naar boven.
Veel te veel lichten die aan gaan en dan weer doven.
Beloften en leugens die ik schrijf en beken.
Ik ben degene die niet stilstaat, maar hard wegren.
Toekomst en geschiedenis
Verval en opbouw.
Het is alles wat ik doe.
De niet gesproken woorden, die doen er nu ook niet meer toe
Iejoor: | Vrijdag, januari 10, 2003 16:25 |
NIet gesproken woorden, vragen nog altijd, om uitgesproken te worden... Als ze er werkelijk niet toe doen, brachten ze je ook niet op dit gedicht... Denk er nog eens over Susanne! liefs -chiara. |
|
Auteur: the sous | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 10 januari 2003 | ||
Thema's: |