Welterusten
“Welterusten…”
Braaf ben ik altijd geweest
Nooit heb ik verloren van verleiding
Nimmer was ik schuldig aan een scheiding
Het leven bracht mij altijd niets dan goeds
Mijn bestaan is één groot feest
Vol dansende lichtjes over heide
Mijn ogen gevuld met het blijde
Genetisch vastgelegd in “de roots”
Drugs zijn mij nog altijd vreemd
En alcohol is uit den boze
Vriendelijkheid is slechts een pose
Vergeten zijn de namen van die mij kusten
Ik ben geweldig blij als men mij claimt
Dit moet afdoende zijn. Ik stop.
Mijn nieuwe bedje van bedrog zoek ik zo op
Vannacht heb ik een dekentje van leugens
Welterusten…
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Donderdag, december 02, 2004 18:43 |
| Ik denk dat dat de meeste overkomen! verdoriewe leven maar één keer is het niet? mooi gedicht! |
|
| Charissa: | Zaterdag, januari 11, 2003 09:58 |
| Alcohol uit den boze he ;-) En ik weet zeker dat je 1 naam niet vergeten bent van iemand die je kustte... ...Cheyenne of course! Eindelijk weer een happy dichtje :-) Knuff van ons |
|
| Huting: | Zaterdag, januari 11, 2003 09:12 |
| En s'morgens je lolbroek en grapjas aan zeker???? Liefs, Doortje |
|
| Margaritha: | Zaterdag, januari 11, 2003 08:57 |
| Goede morgen, ik hoop dat je nog hebt kunnen slapen..:-)) | |
| The Wizard Of Lightning: | Zaterdag, januari 11, 2003 02:40 |
| http://www.partijvandetoekomst.nl (met minister van feest) stem jij ook? (serieus de site bestaat) |
|
| Sheena: | Zaterdag, januari 11, 2003 02:14 |
| Gniffel slaap zacht basje *blaast nog wat zoete onschuldige zeedroompjes* Sheen |
|
