Geef me een thuis.
Ik sta hier op de brug,
in het koude donker.
Ik hoor enge geluiden, overal.
Ik wacht op iemand,
die me meeneemt naar een thuis.
Asjeblieft,
geef mij een thuis.
Is er niemand die me zoek.
Ik heb het zo koud.
Pak m`n hand vast,
neem me mee,
neem me mee terug een veilig thuis.
Ik weet niet wat ik moet doen,
ik weet niet waarom ik hier sta.
Ik weet alleen,
ik wil naar een warm thuis.
Asjeblieft,
geef mij een thuis.
Ik sta hier op een brug,
in het donker.
Waarom is alles zo verwarrend.
Waarom heb ik geen warm thuis?
Waarom is er altijd ruzie,
ik ben nergens meer veilig.
Help me,
ik heb het zo koud.
Help me,
geef me een thuis.
Reacties op dit gedicht
| steffanie haveman: | Maandag, januari 20, 2003 11:58 |
| Eeeyz meis heel mooi k heb wel een thuis maar voel me er niet thuis wil me eigen leventje nou maar jah ben nog iets te jong ik zou graag je verhaal willen horen wat je aanzette om deze gedichten te schrijven k heb er 2 op deze site neer gezet :waarom en levenslang, K zal het heel fijn vinden als je me mailde Pas goed op je zelf je zal ooit je thuis vinden bij een warm en lief persoon die veel van je houd Heel veel liefs steffanie. |
|
| ØnnºzeLe_†rien: | Maandag, januari 13, 2003 18:14 |
| Kzou je graag een thuis wille geve, maar die eb ik zelf niet.. Soms iz et beter om geen thuis te hebbe az de mense met wie je dat huis moet dele, niet eens om je geve.. Je mag me altijd maile, mooi en herkenbaar gedicht.. Take Care.. Kaat |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Loila*a | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||