Oorlogskind .....
oorlogskind
stel je eens voor je bent een kind
en leeft in een omgeving
vol stof en gruis
zwerven tussen ruines op plaatsen
waar gisteren
nog huizen stonden
je hebt niets meer alleen de kleren die draagt
er is niemand die vraagt
hoe het met je gaat
bij het schrijven van deze woorden
laat ik een traan
in stilte geschreid
voor jouw lief oorlogskind
christa
Reacties op dit gedicht
| esther2819: | Zaterdag, januari 24, 2004 20:24 |
| Wouw. Dit is echt prachtig. Het is echt een gedicht om voor altijd te bewaren. Of tja ik weet niet meer hoe ik dit moet omschrijven. Het is echt een schitterend gedicht. Wonder schoon Liefs Esther |
|
| arie: | Maandag, januari 13, 2003 17:04 |
| Had iedereen die blik van jou maar lieverd. Dan was oorlog overbodig Liefs Arie |
|
| Meetje: | Maandag, januari 13, 2003 16:51 |
| Wat een schitterd gedicht christina!! ik moest gewoon even een traan laten... echt prachtig! Liefs Meetje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||