de zee maakt me nat
onaangekondigd weggeroofd door
natuur’s gezouten nonchalance
die kou, wat haat ik het
een warme tong
tussen alle dooi en hekel
is in een doolhof
m’n minnaar mislopen
hoe merkwaardig is het
nu hij het rijzen van zonlicht
in ere houdt, en ik
alsmaar sterf en blaker
herfstkind: | Woensdag, januari 15, 2003 19:52 |
je zei laatst dat het niet altijd werd geaccepteerd als je je mooie woorden gebruikte.. waarvoor ben je anders een filosoof? kus |
|
Auteur: Armand Manoochehry | ||
Gecontroleerd door: klitty | ||
Gepubliceerd op: 13 januari 2003 | ||
Thema's: |