Warchild
Het is niet omdat je het recht neemt !,
Je het recht geeft, schaduw te zaaien
op vooral’ het kind’ dat leeft.
Onschuldige tranen scheppen
het beeld van
bodemloze oorlogszeeën
Kinderen die overleven,
in de vergrijzing met,
de smog als hun levenslicht
Hun hongerige geest dwaalt over
het naakte landschapszicht,
smekend naar
'de vrede’ wat liefde, die weldra nergens
nog dicht
Bitter is de verzuurde smaak,
hoe kleine geesten zich nuttigen
in grootheidswaan, en moeiteloos
toekijken hoe pure zielen
gedwongen het duister ingaan
Handen die drijven
kunnen de hoop nimmer
schrijven, zij stempelen
de afdruk van onzinnig lijden door
de macht die alles weglacht
De stilte van schrijnend geweld
moet echt verdwijnen
De zon moet terug gaan schijnen
zodat de hoop, van zinvol leven
kan herrijzen.