zijn doen kwets mij
vuisten maken doffe plekken
tranen strelen blauw gezicht
bloed sijpelt in hulpgeschreeuw
het hart wordt zwaar ontwricht
in een hoek ziet een kind verstijfd
geheel in kleffe angst gehult
overwelmd door de woeste
woorden uit hoogheid gebrult
armen bewegen nochtans niet
vuisten eten ook geen vlees
maar gevoelens in zijn hart
stralen uit en wekken verdriet
tranen strelen blauw gezicht
bloed sijpelt in hulpgeschreeuw
het hart wordt zwaar ontwricht
in een hoek ziet een kind verstijfd
geheel in kleffe angst gehult
overwelmd door de woeste
woorden uit hoogheid gebrult
armen bewegen nochtans niet
vuisten eten ook geen vlees
maar gevoelens in zijn hart
stralen uit en wekken verdriet
Reacties op dit gedicht
| lani: | Dinsdag, januari 14, 2003 23:01 |
| zo droef, zo klein... zo prachtig weergegeven... liefs x-x-x |
|
| Nikita : | Dinsdag, januari 14, 2003 22:24 |
| Heel mooi!!!!!!! Het kind zal het redden het zal er bovenop kome... ZEKER WETEN!!!!!!!!! |
|
| hadassah: | Dinsdag, januari 14, 2003 19:53 |
| heftig.... het is echt mooi. het kind zal losbreken uit die hoek, zich wasen en de kleffe angst van zich afhalen. de blauwe plekken zullen helen. totdat de mensen gelukkig zijn. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tim balthazar | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 14 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||