Zure appel
.
Och, wat hang ik hier hoog, denk het appeltje.
Zo alleen, wachtend op een babbeltje.
Zo klein als hij is.
Het is al bijna oogsttijd en ik ben nog zo klein, er is vast iets mis.
Als ik straks groot ben, welke kleur zo ik dan zijn?
Rood, groen, hard, of misschien zo zacht als satijn?
En hoe zou ik heten? Granny of Golden .
Daar dacht het appeltje aan terwijl de blaadjes door de wind dolden.
Och, wat hang ik hier alleen. De rest ligt al beneden.
Misschien omdat ik nog niet rijp ben, ja dat is vast de reden.
En het appeltje word ook zo moe. Hij vecht met de blaadjes om wat zonlicht.
Wachten tot er een straal om hem wordt gelicht.
Nog even vechten denkt het appeltje. Dat is het enige wat mij rest.
Want ik word zeker groter dan de rest!
Als ik later groot ben word ik vast een taart, Nee beter nog appelmoes!
Of misschien word ik wel een enkele sous.
Ach, dat appeltje maar denken. Hoe zal ik later zijn?
Een ding hoop ik wel, denk het appeltje. Ik hoop nooit een zure appel te zijn.
Uitdaging van cartooneken
| the sous: | Vrijdag, oktober 05, 2007 13:24 |
| Cartooneken: | Woensdag, januari 15, 2003 11:10 |
| Ik vind hem heel erg leuk.. Zeker geslaagd hoor! Liefs Marthe |
|
| Auteur: the sous |  
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 14 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||