Even stilstaan..

Veilig, burgerlijk land
Niet bedreigd van geen enkele kant
Eten genoeg, in overvloed
Voor elke misstap worden we behoed.

Drie landen verder, bedelende wezen
Een ver-van-ons-bed-schow, wel eens over gelezen
In ijzige kou, zoekend naar brood
Velen vinden iets anders, inderdaad.. de dood

Wij hier, warm in onze huizen
Daar zoekend naar warmte bij rioolbuizen
Niemand die daar te lang over nadenkt
Niet eens de gedachte: “Wat zijn wij verwend”

Wreed hoe het lot sommige mensen tijsterd
Ik ben ontdaan, ja.. totaal verbijsterd
Toch ben ik niet beter dan ieder ander
Want ook ik, die plotsklaps van gedachten verander

Dat is onvermijdelijk, want we hebben het druk
Teveel bezig met het leven en ons geluk
Misschien moeten we onszelf er vaker mee confronteren
Er even aan denken, of er zelfs iets van leren.