Ik zag jou zitten in de trein.
Ik zag jou zitten in de trein.
't Is jaren al geleden.
Zelf was ik zo onzeker,benauwd,verward.
Eén enkel persoon,die keek me zò begrijpend aan.
't Is zo dat ik kalmeerde.
TOEN KON IK HET WEER AAN.
Samen zijn we toen richting Brussel gereden.
Daar aangekomen moest ik jou,lieve onbekende
persoon,met spijt in mijn hart,
voor altijd het onbekende in laten gaan.
't Is nu toch wel duidelijk dat jij voor altijd
IN MIJN HART BLIJFT VOORTBESTAAN.
Uit dankbaarheid geschreven voor jou onbekende
zo beminde persoon "ONGEWOON".
.......... poema ..........
't Is jaren al geleden.
Zelf was ik zo onzeker,benauwd,verward.
Eén enkel persoon,die keek me zò begrijpend aan.
't Is zo dat ik kalmeerde.
TOEN KON IK HET WEER AAN.
Samen zijn we toen richting Brussel gereden.
Daar aangekomen moest ik jou,lieve onbekende
persoon,met spijt in mijn hart,
voor altijd het onbekende in laten gaan.
't Is nu toch wel duidelijk dat jij voor altijd
IN MIJN HART BLIJFT VOORTBESTAAN.
Uit dankbaarheid geschreven voor jou onbekende
zo beminde persoon "ONGEWOON".
.......... poema ..........
Reacties op dit gedicht
| Dodo: | Zaterdag, januari 27, 2001 10:54 |
| heel mooi geschreven! Een kostbare ervaring... | |
| catharina: | Vrijdag, januari 26, 2001 23:41 |
| zo iemand vergeet je nooit meer.... | |
| Firebolt: | Vrijdag, januari 26, 2001 22:49 |
| Echt een mooi gedicht.... ik kan me voorstellen dat die persoon in je geheugen gegrift staat.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: poema | 
|
|
| Gecontroleerd door: The Slayer | ||
| Gepubliceerd op: 26 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||