het huis der liefde
al dagen lang dool ik het huis der liefde
soms door de gangen, langs het trappenhuis
bang om de treden te beklimmen
schuil me liever weg in een of andere kast
de ramen zijn verduistert, de deur zit op slot
niemand mag naar mijn binnenste kijken of voelen
in dromen kijk ik naar buiten, wat groeit en bloeit
en word ik gevoed in het huis der liefde
zoveel moois, zoveel unieke mensen en geloof
toch kan ik me maar geven aan een enkeling
de wil om het zonlicht in deze te mogen aanschouwen
blijft voorlopig, of ik wil of niet, de deur gesloten
Reacties op dit gedicht
| Di Angeli: | Donderdag, januari 16, 2003 23:07 |
| Hoezo gaat het over Maya, je kunt hierop altijd terug vallen. Het is duidelijkheid in jezelf, met liefde, mooi. | |
| Madeleine: | Donderdag, januari 16, 2003 21:45 |
| Hoi! Nou, dit is dus precies wat ik op dit moment voel. Wat mooi dat jij dit zo verwoord... nu snap ik een beetje meer wat ik voel! |
|
| Merel Sophie: | Donderdag, januari 16, 2003 21:22 |
| heeeel mooi! knap om je gevoel op deze aparte manier te verwoorden zeg...bron van inspiratie :) xxMerelxx |
|
| MayadeBij: | Donderdag, januari 16, 2003 19:51 |
| Ken het, gaat wel weer over, geniet er van, deze momenten zijn spaarzaam, | |
| tim balthazar: | Donderdag, januari 16, 2003 19:07 |
| mooi groetjes tim |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jasper de Jong |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||