Winterkoningin
Winterkoningin
zij schrijdt voorbij
ijzig koud
over wit
en grauwe dekens
haar ogen
omsluieren versteend
mystiek
boven grijze einder
verlangt
hartstochtelijk naar
warme golven
die haar smelten doet
zichzelf wat moe
van maanden werk
trekt zij traag
naar lente toe
Reacties op dit gedicht
| sleepless: | Donderdag, januari 23, 2003 12:56 |
| Ik kom buiten, en voel dat je gelijk hebt :-) Knap geschreven. Groeten. |
|
| Sheena: | Vrijdag, januari 17, 2003 18:30 |
| en zo traag als het bevroren water sleept ze zich voort, ik zou haar het liefst een schop onder het achterwerk verkopen, tis genoeg, ben toe aan de lente ;-) Sheen |
|
| Jeffry: | Vrijdag, januari 17, 2003 11:24 |
| Ijskoud de beste...;-) | |
| Margaritha: | Vrijdag, januari 17, 2003 10:56 |
| Jeetje, hier smelt ik helemaal van.....:-)) | |
| free: | Vrijdag, januari 17, 2003 10:04 |
| in een woord schitterend laurens! liefs free |
|
| koelemij,harold: | Vrijdag, januari 17, 2003 09:39 |
| Haaah een schitterend epistel weer vriend Lau even op de reactie hieronder, lees de dikke vandale eens, staan die woorden allemaal in hahah Har de Nar |
|
| Merel Sophie: | Vrijdag, januari 17, 2003 09:30 |
Wow! Jeetje,wát mooi! Ik zou zelf niet eens op de woorden komen.. Ik lees je :) xxMerelxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 17 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||