Tijd
Je neemt me in beslag
En laat mij alles om me heen vergeten
Je bent een deel geworden van mijn leven
Ik mag zo graag met je spelen
En dat duurt soms uren
Ondanks dat heb je wel eens rare kuren
Maar dat kan me niet schelen
Ik kan uren naar je turen
Zonder me te vervelen
Tot ergenis van velen
En dan te bedenken dat ik eerst niets van je wou weten
Ja computertje wat loopt het soms raar in het leven
Oeps alweer de tijd vergeten
Christa
En laat mij alles om me heen vergeten
Je bent een deel geworden van mijn leven
Ik mag zo graag met je spelen
En dat duurt soms uren
Ondanks dat heb je wel eens rare kuren
Maar dat kan me niet schelen
Ik kan uren naar je turen
Zonder me te vervelen
Tot ergenis van velen
En dan te bedenken dat ik eerst niets van je wou weten
Ja computertje wat loopt het soms raar in het leven
Oeps alweer de tijd vergeten
Christa
Reacties op dit gedicht
| pramodah: | Zaterdag, januari 27, 2001 12:34 |
| waar denk je dat ik een ganse dag zit.....mijn stamkroeg gaat faiet... | |
| Brammie: | Zaterdag, januari 27, 2001 12:05 |
| Alleen jammer dat het zon kostbare tijd is. | |
| Dodo: | Zaterdag, januari 27, 2001 11:23 |
| *grin* prachtig! |
|
| Firebolt: | Zaterdag, januari 27, 2001 11:11 |
| *lol*... heel leuk..!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: schaapje | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||