Niet meer willen...
Ik probeer mezelf moed toe te spreken
Dat ik het aan kan
Maar dan zoveel dingen daar krijg ik twijfels van
Ik probeer vrolijk te zijn
Maar van binnen schreeuw ik
Het doet vreselijk pijn...
Ik wil dit niet...Ik kan dit niet...
Van buiten ben ik stil
Ik weet dat ik eigenlijk niet meer wil
Iets in mij vertelt dat ik door zal gaan
Tot ik er alles aan heb gedaan
En dan wordt het ooit weer mooi
Alleen voel ik me op dit moment opgesloten in een kooi...
Dat ik het aan kan
Maar dan zoveel dingen daar krijg ik twijfels van
Ik probeer vrolijk te zijn
Maar van binnen schreeuw ik
Het doet vreselijk pijn...
Ik wil dit niet...Ik kan dit niet...
Van buiten ben ik stil
Ik weet dat ik eigenlijk niet meer wil
Iets in mij vertelt dat ik door zal gaan
Tot ik er alles aan heb gedaan
En dan wordt het ooit weer mooi
Alleen voel ik me op dit moment opgesloten in een kooi...
Reacties op dit gedicht
| anne(14): | Zaterdag, januari 18, 2003 19:59 |
| Kweet wat je bedoeld, maar zoals je zelf al zegt: "Het wordt weer mooi" Geef niet op, je mag mij ook altijd mailen! Dikke kus Anne |
|
| Ophelia: | Zaterdag, januari 18, 2003 18:20 |
| ik herken het ook. meisje... ooit gaat het beter gaan! echt waar! | |
| lucka: | Vrijdag, januari 17, 2003 22:41 |
| een zeer bekend gevoel!! heel mooi geschreven, en ja, houd de moed erin, want ooit kom je eruit hoor, en dan zal et leven des te zaliger zijn!! | |
| violetangel: | Vrijdag, januari 17, 2003 22:33 |
| een kooi die niet open kan of ooit open lijkt te gaan, blijf geloven ooit werpt iemand je de sleutel toe... XXXzjes Geranne |
|
| Merel Sophie: | Vrijdag, januari 17, 2003 22:30 |
| Mooi verwoord,opgesloten in een kooi..ja,een bekend gevoel.. Sterkte,blijf vooral in jezelf geloven... kus,Merel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Niene | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||