...Kom maar binnen....
Kom maar binnen mijn vriend
als jij me liefhebt
doe mijn deuren open
en scheur de zon
door mijn donkere wolken
ontdooi mij kooi
van sneeuw en ijs
verjaag met je warmte
en eerlijkheid
de nevel van onzekerheid
toon mij
de oprechte kleuren
van je hart
vul het mijne maar
met alles van jou
misschien ontdooid mijn kooi
laat jij mij dan geloven
dat ik van jou
zou kunnen houden
~*~
Reacties op dit gedicht
| margot: | Zondag, januari 19, 2003 21:01 |
| zing als de zon schijnt free hele mooie liefs,margot |
|
| luypaerts luc: | Zondag, januari 19, 2003 19:45 |
| Heel mooi... Ook je tekeningen zijn mooi... groetjes luc |
|
| tim balthazar: | Zondag, januari 19, 2003 14:47 |
| heel mooi groetjes tim |
|
| Dudek: | Zondag, januari 19, 2003 12:49 |
| ik voel in je gedichtje oprechte warmte | |
| MayadeBij: | Zondag, januari 19, 2003 11:41 |
| Aan mij heb je niet zoveel vandaag, ik ben zo nukkig als een vrieskist, leen mij die vriend een keertje Free, | |
| Jeffry: | Zondag, januari 19, 2003 11:26 |
| Hier alvast de eerste embrasse voor ontdooiing.. mooi Free! XXXXXX |
|
| * nijntje *: | Zondag, januari 19, 2003 10:34 |
| alvast een warme knuffel... die je helpt met het ontdooien... mooi, free... lieve groetjes, nijntje xxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: free | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 19 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||