Soms weet ik het niet,
dan wil ik naar jou.
Nu bestaat de wereld uit verdriet,
want je liet me in de kou.
Voor mij ben je niet dood,
je blijft in mijn gedachten.
Het leven is wat men aan je bood,
hoopelijk zul je op me wachten.
Als ik het eerder kon,
was ik al lang gekomen.
jij bent mijn zon,
maar je hebt ze meegenomen.
Niemand kan jou vervangen,
nooit van mijn leven.
We hebben jou zien hangen,
echt om van te beven.
Je nek zag blauw,
je had geen gevoel.
Jij bent de enige waar ik van hou,
weet je wat ik bedoel?
Ik kon het niet geloven,
dat je van je problemen op deze manier bent weggedoken.
Jij bent nu daarboven,
maar ooit kom ik ook.