gekrast voor het leven
Begrijp je dan niet
dat ik ben als glas...
Even breekbaar,
mooi gevonden door sommigen
verafschuwd door de rest
Ik kan verschillen
maar blijf even breekbaar
Je weet natuurlijk wel hoe glas is...
Maar onthoud dan goed
je kan er mee doen wat je wilt,
maar kras je het,
dan zal dat nooit vergeten worden....
Zoals ik al zei,
ik ben als glas
En jij,
jij hebt me gekrast...
Reacties op dit gedicht
| Little butterfly: | Vrijdag, januari 24, 2003 20:34 |
| Mooi gedichtje, echt waar ! Veel sterkte en liefs ! | |
| rainbowke: | Zondag, januari 19, 2003 18:54 |
| heel mooi! misschien zal de kras wel nooit verdwijnen, maar misschien kan de pijn wel verzacht worden! ik wens je heel veel sterkte toe! xxx |
|
| rainbowke: | Zondag, januari 19, 2003 18:53 |
| heel mooi! misschien zal de kras wel nooit verdwijnen, maar misschien kan de pijn wel verzacht worden! ik wens je heel veel sterkte toe! xxx |
|
| Suus: | Zondag, januari 19, 2003 14:26 |
| Ik hoop voor jou dat er iemand komt die deze kras kan uitwissen. sterkte kuzzie suus |
|
| happy tear: | Zondag, januari 19, 2003 14:14 |
| ooohhhhhhhh, prachtig mooi maar oh zo droef... hopelijk bestaat er ook een wondermiddeltje om je te genezen want je klinkt zo ongelukkig :o( | |
Over dit gedicht
| Auteur: Ellen Proost | 
|
|
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 19 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||