Midwinter Tear
Zij zittend
een snel uitdovende kerstboom
drie theekaarsjes op een rij
Ze weet niet te voelen
Ze weet niet te zijn
enkel een aanraking
van een lomp lichaam
aan haar geest bedekt met
lange verlichte slierten
Ze voelt niet het weten
en amper het zijn
maar beseft wel een
leegte tussen haar en
de straten bevolkt met bomen
gegroepeerd met mensen
Zittend
met een uitdovende kerstboom
en kerstscherven vliegen in het gezicht
Een kerstslinger tussen haar
en de realiteit
Niemand die haar aanraakt
buiten de afzondering
Niet weten te zijn
Niet weten te voelen
Amper voelen te weten
Nooit voelen te zijn
Reacties op dit gedicht
| Chaotique: | Zaterdag, maart 08, 2003 23:24 |
| de laatste 4 regels zijn gewoon tijdloos! damn..tis al lang geleden dak nog iets gelezen heb van u , kwas al bijna vergeten hoe goed ge zijt :-) | |
Over dit gedicht
| Auteur: J.R Dracul | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||