Woorden schieten me tekort,
het enige wat ik zeker weet,
is dat mijn liefde voor jou oprecht is.
Was het al maar weer weekend,
hoe ga ik deze week weeral moeten doorstaan?
Voor mij lijkt het wel een eeuwigheid,
maar wanneer ik bij je ben,
lijkt de tijd niet stil te staan.
Het is zo oneerlijk.
We zijn verkeerd bezig vrees ik,
maar ik heb me laten leiden door jou
naar iets onbereikbaars...
Misschien was die ene kus te veel?
Wie weet waar stonden we dan,
maar nu...
nu is alles anders.
Het bleef niet bij die ene keer,
het wordt steeds meer,
alles moet in het geheim gebeuren,
we kunnen zo nooit ons zelf zijn.
Je bedriegt haar,
waarom?
Ik weet en voel
dat het voor jou slechts een avontuurtje is,
nochtans,
voor mij is het iets,
wat ik nooit zou willen opgeven...
~DV~