Mijn inspiratiebron
Een houtduif is toch niet van hout
en een kleiduif niet van klei
we worden om de tuin geleid
door hun allebei.
En zo kom ik elke dag
weer veel woorden tegen
maar gelukkig heb ik er nooit
lang van wakker gelegen.
Ze blijven vaak wel hangen
ergens in mijn brein
en kunnen dan voor mijn gedichten
vaak een inspiratie zijn.
Reacties op dit gedicht
| Sheena: | Maandag, januari 20, 2003 11:08 |
| Hahahaha Pram denkt echt dat wij allen die na 1800 geboren ofzo, werkelijk niks meer weten, nah Door ik ben dan wel een stukje jonger, maar ik snap precies wat je schrijft *knipoog* en idd, het kan zelfs nog verder gaan, je kunt over ieder woord oeverloos nadenken en proberen te begrijpen waarom het heet zoals het heet. Een *tafel* bijvoorbeeld .. gniffel Nice .. heb het weer met plezier gelezen Sheen |
|
| pramodah: | Maandag, januari 20, 2003 08:42 |
| ik weet niet hoe kleiduiven er nu uitzien maar vroeger waren die inderdaad van klei. Het waren kleischijven die in de lucht geslingerd werden om op te schieten....... pram. |
|
| free: | Maandag, januari 20, 2003 07:54 |
| gelukkig maar! liefs free |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Huting |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||