dus daar is mijn rust dan eigenlijk
het is nu doodstil
overgeslagen naar de andere kant
rust en schuld
schuld ligt op mijn shouders
op mijn ziel en druipt uit mijn ogen
zoals de haat en het verdriet jou overnamen
na die laatste kus
je bent het bijzonderste mens
mijn pillow om op te leunen
ik heb een mes in je rug gestoken
dons vliegt door de lucht
op mijn schouders verzwaard als lood
mijn overwacht harde bal is dubbel en dwars teruggekaatst
ik vraag niets meer van je
al mijn rechten zijn vervlogen
samen met jou liefde en onze vriendschap