mijn lichtspektakel
wit licht kietelt mijn huid
licht van nacht tot dauw
soms tast het rode af
en dan weer helder blauw
mijn hele leven is altijd al
als een groot lichtspektakel
zachte kleuren die vertederen
en dan weer prikkelend fel
en op het natuurlijk einde van
het evenwichtig kleurenspel
komt het laatste verschijnen
het zwart dat laat verdwijnen
licht van nacht tot dauw
soms tast het rode af
en dan weer helder blauw
mijn hele leven is altijd al
als een groot lichtspektakel
zachte kleuren die vertederen
en dan weer prikkelend fel
en op het natuurlijk einde van
het evenwichtig kleurenspel
komt het laatste verschijnen
het zwart dat laat verdwijnen
Reacties op dit gedicht
| grasspriet: | Dinsdag, januari 21, 2003 19:57 |
| dan opeens komt er een klein roos lichtje in u leve en dat is...jaweeeel ikkeeuuhh hihi nene ze,kei schoon geschreve!! xxsoenxx |
|
| Gioi: | Dinsdag, januari 21, 2003 01:41 |
| erg mooi. nuff said | |
| MayadeBij: | Maandag, januari 20, 2003 23:23 |
| En schilderen maar, | |
Over dit gedicht
| Auteur: tim balthazar | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 20 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||