te weinig slaap...

toen wij ooit samen waren..
kon ik slapen uren en uren aaneen
nu jij bent weggaan voel ik me maar alleen..

toen nachten gezamelijk waren..
droomde ik de zoetste dromen
nu lig ik nachtenlang te staren..

toen nachten altijd snel gingen..
als je niet alleen gaat slapen
in mijn herrineringen..

toen nachten nog werden gevuld..
met goedmaken van een ruzie
en de nacht in mijn tranen gehuld..

toen ik nog naief was..
en verdrietig omdat jij ging
nu snap ik het pas..

jij hebt gewoon geen gevoel..
en ik misschien wel te veel
ik weet .. nu lach jij nog..

maar jij krijgt nog wel je deel..
en dan ben ik het die lacht
en ik lach zeker niet zacht..

Geschreven door

passybloem

Reacties op dit gedicht

passybloem vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Tynipox:	Woensdag, januari 22, 2003 00:32
Ik wens je in elk geval een goede nachtrust! Liefs van Tyni.

the sous:	Woensdag, januari 22, 2003 00:23
en nu.. slaap lekker passybloem. wie het laats lacht. lacht het hardst. x the sous

Over dit gedicht

Auteur: passybloem
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 21 januari 2003
Thema's: [Relatie] [Ironie] [Eenzaamheid]