Klein mannetje met een rood gezicht
Klein mannetje met een rood gezichtje.
Staat aan de overkant van de straat.
Klein mannetje met een rood gezicht.
Hij, die niks zegt alleen maar kijkt.
Klein mannetje met een rood gezichtje.
Onder een straat lantaarn die hem de gehele tijd al belichte.
Klein mannetje, met in zijn hand een drietand.
En een kleine rode staart beweegt langzaam op en neer.
Klein rood mannetje stinkend naar zwavel en gekleed in leer.
Klein rood mannetje wie ben je toch? En wat doe je hier?
Je staat daar al een dag of zes. En toch niet voor je plezier.
Rood mannetje, de duivel, dat ben je toch?
Ach wel nee! Ik ben zo gekleed voor de carnavalsoptocht.
Het is de waarheid echt waar. De duivel liegt nooit.
En dat is ook niet waar!!
Reacties op dit gedicht
| powderfinger: | Donderdag, oktober 20, 2005 10:39 |
| 'de duuivel liegt nooit;en dat is ook niket war'! mooi man. j. |
|
| passybloem: | Woensdag, januari 22, 2003 00:02 |
| hahaha erg mooi.. een levend gedicht.. ik zag het voor me.. veel liefs van passy xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: the sous |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||