ZE VERWOORDEN GOD EN LEREN
ze verwoorden God en leren
rotsen kleuren tijd
water overvalt de traagheid
van ravijnen, winden dichten
kloven met het stof uit boven
gevleugeld zijn verhalen
die als holen grijnzen
in de torenhoge bergwand
hun holten zijn bemand
ze verwoorden God en leren
over dwazen die azen op
macht, vertellen over vrouwen
die met kinderen zijn omgebracht
ze verweven tijd en familie
breken de saaiheid van bestaan
bier is langs nachten gegaan rond
het vuur, leven is van korte duur
wil melker
22/01/2003
Reacties op dit gedicht
| margot: | Vrijdag, januari 24, 2003 00:29 |
| ontroerend Wil liefs,margot |
|
| ina: | Woensdag, januari 22, 2003 19:43 |
| het doet wat met me..maar wat? liefs ina |
|
| tim balthazar: | Woensdag, januari 22, 2003 12:26 |
| heel mooi een heel emotioneel gedicht vind ik groetjes tim |
|
| hadassah: | Woensdag, januari 22, 2003 12:21 |
| het verleden doet een mens altijd leren over de toekomst. | |
| pramodah: | Woensdag, januari 22, 2003 11:57 |
| vlug en oppervlakkig gelezen is het zomaar het zoveelste gedicht, maar er zit veel meer in.Ik kan het niet uitleggen maar ik voel het, het lijkt wel of ik in het gedicht zelf zit.....vreemd... | |
| MayadeBij: | Woensdag, januari 22, 2003 09:19 |
| Ach, heb altijd gedacht dat het scrabble voor analfabeten was, nuja, weer wat geleerd, Kus, | |
| lani: | Woensdag, januari 22, 2003 08:05 |
| ... brainwashing by the fire... herkauwen heldendaden en moed... ik zie ze zitten wil x-x-x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||