Onbereikbaar
Weer dat rusteloze gevoel
Ik kan niet meer
Door een waas van tranen,
kijk ik naar de zee
Ook oneindig ver, net als jij
Ik sluit mijn ogen,
voel jouw warme hand
Waarom kan het niet zo zijn?
We weten beter, allebei
Straks zijn we weer samen,
korte momenten van geluk
Liefde, zo diep, zo echt.
Maar dan weer loslaten, voor even
Ik neem je mee in mijn hart
Elke seconde van de dag,
maar hoelang nog?
Niemand die het weet,
niemand die het ziet
Golven spoelen weg,
samen met mijn verdriet.............
Ik kan niet meer
Door een waas van tranen,
kijk ik naar de zee
Ook oneindig ver, net als jij
Ik sluit mijn ogen,
voel jouw warme hand
Waarom kan het niet zo zijn?
We weten beter, allebei
Straks zijn we weer samen,
korte momenten van geluk
Liefde, zo diep, zo echt.
Maar dan weer loslaten, voor even
Ik neem je mee in mijn hart
Elke seconde van de dag,
maar hoelang nog?
Niemand die het weet,
niemand die het ziet
Golven spoelen weg,
samen met mijn verdriet.............
Reacties op dit gedicht
| ina: | Donderdag, januari 23, 2003 21:27 |
| moeilijk he meis knuf |
|
| Laurier: | Donderdag, januari 23, 2003 11:16 |
| angstig, verlangend, onzeker en toch vol ingehouden passie. Mooi Groetjes! |
|
| Margaritha: | Donderdag, januari 23, 2003 09:49 |
| Heel mooi en gevoelig geschreven... Groetjes van Margaritha |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gagson-girl | 
|
|
| Gecontroleerd door: Goony | ||
| Gepubliceerd op: 23 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||