Laatse herinneringen....
Voor de laatse
Keer pakte ik u
hand vast.
Vogels,vliegen
Vlinders gaven de mooiste
Kleuren in jou en mijn hart.
De zon
Zo helder
Zacht.
De wind blies
Door uw haren.
Een warme sjaal
Voor de kou
In uw hart.
Gras zo groen
Als in een speelweide.
Gras zo groen
Nu in deze tijd
Op het kerkhof.
Uw hoofd richting
Het oosten
Grienende mensen
Om u steen.
Vogels fluiten, door
Zullen zij
Beseffen wat er allemaal
met de mensheid
is gebeurt.
U, gaf me
De kracht
Het leven te leiden
Waar voor het betkent was.
Dit was de laatste
Toen ik u
hand vast had.
Zonder zorgen
Laat ik u los
Maar nu met
pijn in mijn hart.
U,niet vergeten
Zoals uw was
U, herinneren
Als een stralende lach.
Liefs
Uw kleindochter
Tineke.
Over dit gedicht
| Auteur: tineke | 
|
|
| Gecontroleerd door: schaapje | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||