Je was een onbekende uit de menigte,
die door de wind werd binnen gewaaid.
Onze ogen kwamen naar elkaar,
en we sloegen een praatje,
met als onderwerp: koetjes en kalfjes.
We werden vrienden
en de vriendschap
kreeg een ander beeld.
Het werd liefde...
Sinds de ontmoeting in dat mooie dorpje
begonnen onze vlindertjes in de buik te stoeien.
We noemen elkaar schetebezeke
en zochten elkaars armen,
om de liefde te delen.
Nu zijn we een team,
dat onze scherpe kantjes
afstompen zodat
ze elkaar niet pijn doen.
prutske: | Zaterdag, januari 25, 2003 10:29 |
hallo benneke!weer terug,maar hoe?dit is niet de schrijver die ik ken hoor waar zit het gevoel in je gedichten?dit zijn gewoon woorden op papier,ik hoop dat de echte dichter snel terug komt.kijk maar eens naar de reactie's op de laatste gedichten en die van vroeger dan zal je wel begrijpen wat ik bedoel,ik ben niet de enige die daar zo over denkt!jou dol-fijntje is in de buurt he!en merkt alles :-) dikke kusjes voor jou en marliesje xxxxxxxxxxxxxxxxx |
|
Iejoor: | Donderdag, januari 23, 2003 20:17 |
Een tijd niets van je gelezen Bert, leuk dat je ook weer eens wat schrijft. Liefs, Chiara. |
|
Auteur: Bert Lagom | ||
Gecontroleerd door: Iejoor | ||
Gepubliceerd op: 23 januari 2003 | ||
Thema's: |