Toekomst...
Ik zit hier op mijn kamer zo alleen
Mijn lichaam voelt aan als steen
Ik bedenk me hoe de toekomst zal gaan
Hoe ik dit leven zal bestaan
Een boel dingen vraag ik me af
Zal ik ooit met een goed gevoel kunnen terugkijken op wat ik gaf
Zal er ooit iemand door deze ballon prikken
Zal er ooit iemand precies op mijn hart mikken
Zodat het knopje naar de grote glimlach wordt omgezet
En word ik dan eindelijk uit deze kooi gered?!?
Mijn lichaam voelt aan als steen
Ik bedenk me hoe de toekomst zal gaan
Hoe ik dit leven zal bestaan
Een boel dingen vraag ik me af
Zal ik ooit met een goed gevoel kunnen terugkijken op wat ik gaf
Zal er ooit iemand door deze ballon prikken
Zal er ooit iemand precies op mijn hart mikken
Zodat het knopje naar de grote glimlach wordt omgezet
En word ik dan eindelijk uit deze kooi gered?!?
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Niene | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||