als de tijd het heden kiest
donkerblauw verkleurt de morgen
in de schoot van nieuw ontstaan
van een nacht die opgeborgen
schaduw volgend
heeft te gaan
nevels lossen op in waarheid
dromen worden toegedekt
vormen worden nieuw herkenbaar
waar de zon
haar stralen trekt
en mijn naaktheid
wordt omgeven
door de wereld die er is
waar het nieuwe
ingeweven
oud verdreven
niet meer mist
duizend stukjes drijven verder
in een stroom die zicht verliest
oude maskers
wuiven tranen
als de tijd het heden kiest
in de schoot van nieuw ontstaan
van een nacht die opgeborgen
schaduw volgend
heeft te gaan
nevels lossen op in waarheid
dromen worden toegedekt
vormen worden nieuw herkenbaar
waar de zon
haar stralen trekt
en mijn naaktheid
wordt omgeven
door de wereld die er is
waar het nieuwe
ingeweven
oud verdreven
niet meer mist
duizend stukjes drijven verder
in een stroom die zicht verliest
oude maskers
wuiven tranen
als de tijd het heden kiest
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: John Kroos |  
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 24 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||