Mijn kleine meid,,
Ik wist niet dat je er was,
toen het mis ging toen wist ik 't pas.
Je zat in mijn buik,
ik had krampen en probeerde ze te verzachten met een warme kruik.
Ik was pas een paar maanden zwanger van jou,
maar mocht je niet houden, waarom nou!!!
Soms stel ik me voor, hoe je er nu uit zou zien,
of je net zoals je zusje blonde krulletjes hebt en een wipneusje bovendien.
Vaak vraag ik me af,
waarom mocht ik je niet 't leven geven, zoals ik je broer en zusje 't gaf.
Elke keer als ik aan je denk,
vraag ik me af, waarom namen ze jou van me af, zo'n mooi geschenk.
Soms heb ik het gevoel of je even tegen me aanligt,
en voel ik een zachte bries gaan langs mijn gezicht.
Dan lijkt het of je me een knuffel geeft,
een heerlijk gevoel en is het of je in mij leeft.
Je blijft voor altijd in mijn gedachten,
de tijd zal het leren de pijn te verzachten.
Vaak is mijn verlangen erg groot naar jou,
lieve kleine Mirjam, mamma houdt van jou!!!!
Ik heb je een speciaal plekje in mijn hart gegeven,
en draag je mee voor de rest van mijn leven!!!!!!!!!!!!
liefs mamma