Ode aan Sheena
Gelovende gedachten dragen gevoel over de golven
Waar is de zachte zevier, waar is de schone Sol?
Een zacht deuntje vloeit door de wind,
Maar woorden worden niet meer gehoord
Het barsten van de golven overwelmt de melodie
Hier vindt hij uiteindelijk alleen nog melancholie
Maar de dromige dwaler dwaalt voort,
Want wie teveel verwacht, wordt met verdriet bedolven
en wie te veel praat, zal nooit meer luist'ren
Zo zal hij, dwalend aan de kust, haar niet vergeten
Want zij bracht hem kracht,
Op een keerpunt dat zijn leven had kunnen breken
Waar is de zachte zevier, waar is de schone Sol?
Een zacht deuntje vloeit door de wind,
Maar woorden worden niet meer gehoord
Het barsten van de golven overwelmt de melodie
Hier vindt hij uiteindelijk alleen nog melancholie
Maar de dromige dwaler dwaalt voort,
Want wie teveel verwacht, wordt met verdriet bedolven
en wie te veel praat, zal nooit meer luist'ren
Zo zal hij, dwalend aan de kust, haar niet vergeten
Want zij bracht hem kracht,
Op een keerpunt dat zijn leven had kunnen breken
Reacties op dit gedicht
| Sheena: | Vrijdag, januari 24, 2003 23:11 |
| ze is er wel maar haar stem is zacht en ver .... Ik ken je niet ,weet niet waarom je dit schrijft .... ken je keerpunt ook niet , maar als ik iets toevoeg en je sterker maak, dan ist al goed ... take care, Sheen |
|
| free: | Vrijdag, januari 24, 2003 10:26 |
| prachtig angel...en bij het rechte end dont mass with one of the best maar onvergetelijk ;) een van de pioniers een mooie ode voor een mooi mens liefs free |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dark-Angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 24 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||