De Schatkaart
Ik voel je angst en je verdriet
Uitleggen kan je het me niet
Jouw klamme hand in de mijne
Is genoeg om je te begrijpen
We lopen rustig naar de kist
Je hebt een tekening in je hand
Ik vraag je wat het voorstelt
‘Opa ligt nu in een schatkist Merel,
we moeten hem gaan zoeken
daarom heb ik een schatkaart gemaakt’
Tegen de tijd dat jij bent uitverteld,
Ben ik door emoties overmand
Je hebt me tot in mijn diepste geraakt
We gaan zitten, de dienst begint
Bij het starten van de muziek,
Begin ik te huilen
Je legt een arm om me heen
Dankjewel lieve Niek,
Gewoon voor dat je er voor me bent
Ik kan dit helemaal niet alleen
Wie troost nou wie?
Denk ik dan…
Het mongooltje troost zijn grote zus
Niemand die door heeft, niemand die ziet
Dat dat kennelijk ook nog kan
Uitleggen kan je het me niet
Jouw klamme hand in de mijne
Is genoeg om je te begrijpen
We lopen rustig naar de kist
Je hebt een tekening in je hand
Ik vraag je wat het voorstelt
‘Opa ligt nu in een schatkist Merel,
we moeten hem gaan zoeken
daarom heb ik een schatkaart gemaakt’
Tegen de tijd dat jij bent uitverteld,
Ben ik door emoties overmand
Je hebt me tot in mijn diepste geraakt
We gaan zitten, de dienst begint
Bij het starten van de muziek,
Begin ik te huilen
Je legt een arm om me heen
Dankjewel lieve Niek,
Gewoon voor dat je er voor me bent
Ik kan dit helemaal niet alleen
Wie troost nou wie?
Denk ik dan…
Het mongooltje troost zijn grote zus
Niemand die door heeft, niemand die ziet
Dat dat kennelijk ook nog kan
Reacties op dit gedicht
| Wim Meeus: | Vrijdag, januari 24, 2003 12:47 |
| Tuurlijk wel ... Heeft er iemand beweerd van niet ... XXXXX en knuffff Groetjes van Wim |
|
| hadassah: | Vrijdag, januari 24, 2003 12:30 |
| wat is nou het verschil tussen iemand met het symdroom van down en een "gewoon" mens. waarom zou hij je niet kunnen troosten, misschien kan hij zelf beter troosten. 2 familie leden met verdried, dan maakt het niet uit wat en hoe.. heel veel sterkte. het is een pracht gedicht. |
|
| waterval: | Vrijdag, januari 24, 2003 11:51 |
| kleine broer troost grote zus,....het kan, want ze hebben allebei verdriet..... mooi en ontroerend........ |
|
| pramodah: | Vrijdag, januari 24, 2003 11:38 |
| weet je Merel, de liefde van een mongooltje is echt, ze mogen je of ze mogen je niet en jij hebt het hier mooi neergezet........ | |
| Edana: | Vrijdag, januari 24, 2003 09:47 |
| je had me dit verhaal al verteld, en nu heb je het ontzettend mooi "verdicht". Je doet het goed muis! kusje op je neusje, van mij. |
|
| Erna Muermans: | Vrijdag, januari 24, 2003 09:07 |
| Dat merel gaat door merg en been ik vond het al zo een mooi beeld de schatkist maar dat het van je broertje komt dat raakt eens te meer knap verwoord er spreekt zo oneindig veel liefde uit groetjes Erna |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Merel Sophie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 24 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||