een zelfmoordgedachte
Een zelfmoordgedachte
Een stapje naar het eind
De wil om te leven
Beetje bij beetje verkleind
De pijn die je voelt
De tranen die naar iets gissen
Die ene tergende gedachte
Dat ze je niet zullen missen
Dat onder de grauwe hemel
Zo ver en toch dichtbij
Zal nooit een bloem komen te liggen
Nooit een steen voor mij
Met die mooie woorden
Vol van gemis
Hier ligt onze dochter, zus en vriendin
Dan weet je pas wat liefde is
Die zal je zien
Van ver daar boven
Dat het misschien te vroeg was
Om je levenskaars te doven
...28-12-2002...
...mariska elisabeth....
Een stapje naar het eind
De wil om te leven
Beetje bij beetje verkleind
De pijn die je voelt
De tranen die naar iets gissen
Die ene tergende gedachte
Dat ze je niet zullen missen
Dat onder de grauwe hemel
Zo ver en toch dichtbij
Zal nooit een bloem komen te liggen
Nooit een steen voor mij
Met die mooie woorden
Vol van gemis
Hier ligt onze dochter, zus en vriendin
Dan weet je pas wat liefde is
Die zal je zien
Van ver daar boven
Dat het misschien te vroeg was
Om je levenskaars te doven
...28-12-2002...
...mariska elisabeth....
Reacties op dit gedicht
| NooR: | Vrijdag, januari 24, 2003 20:58 |
| Je hebt een mooie naam. Helpt het je een beetje? Ik vrees van niet, maar ik vind dat ik bezwaarlijk kan beginnen over 'maar wij houden toch van jou'... Maar als je het nodig hebt, dan mag je me mailen. xxx NooR |
|
| witchie: | Vrijdag, januari 24, 2003 18:38 |
| goed gedicht he lees dit met tranen in mij ogen | |
Over dit gedicht
| Auteur: peacekeeper | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 24 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||