gesprek tussen twee dichters
"Aanschouw des einders schone zwerk,
gespind uit woelig purper garenkluwen,
gelijk rododendrons in 't tintenperk
de zoete weelde van de schaduw schuwen
Och sla toch gade hoe het fluks verruwen
der zilte wind het woelig schuimgespuis te sterk
voor schuiten schept, maar ras de lieden spuwen
en kloek met steun ontvlieden van hun werk"
"Je grote schilderingen roesten vast
meteen, de natte klank vertoont al sleet,
je haalt slechts oude foto's uit de kast
Mijn wereld is de taal, ik schrijf geen leed
of suikerbeeld; ik pak de regels beet
en schud er mee," aldus een jong poëet
gespind uit woelig purper garenkluwen,
gelijk rododendrons in 't tintenperk
de zoete weelde van de schaduw schuwen
Och sla toch gade hoe het fluks verruwen
der zilte wind het woelig schuimgespuis te sterk
voor schuiten schept, maar ras de lieden spuwen
en kloek met steun ontvlieden van hun werk"
"Je grote schilderingen roesten vast
meteen, de natte klank vertoont al sleet,
je haalt slechts oude foto's uit de kast
Mijn wereld is de taal, ik schrijf geen leed
of suikerbeeld; ik pak de regels beet
en schud er mee," aldus een jong poëet
Reacties op dit gedicht
| wijnand.: | Donderdag, november 19, 2020 22:50 |
| Prachtig. | |
| pramodah: | Zaterdag, januari 25, 2003 15:35 |
| ken zou zo zeggen,in mijnen overmoed... verdorie zeg wat schrijft petrarcus goed....... je blijft me verbazen robert.... |
|
| free: | Zaterdag, januari 25, 2003 09:17 |
| ook een heel lyrisch gedicht robert...heel mooi! liefs free |
|
