Alsof het zo hoort
Ik slenter door het land,
Traag, geladen
Door de straten, over heuvels
Ik sleep mijzelf voort
Niemand die naar me omkijkt,
Een meisje in de sneeuw,
Slenterend door December
Verlaten,
Alsof het zo hoort
Traag, geladen
Door de straten, over heuvels
Ik sleep mijzelf voort
Niemand die naar me omkijkt,
Een meisje in de sneeuw,
Slenterend door December
Verlaten,
Alsof het zo hoort
Reacties op dit gedicht
| hadassah: | Zondag, januari 26, 2003 19:32 |
| soms kan het een last zijn, om alleen te moeten lopen. soms is het ook een luxe, heerlijk alleen met je gedachte, niemand die je stoort. probeer in het negatieve het posetieve te zien, en alles komt goed. want de mensen zien elkaar wel, maar ze zeggen niet altijd wat, misschien uit beleeftheid zelfs... |
|
| *A Shy Girliej*: | Zondag, januari 26, 2003 15:17 |
| Geef niet op.. xx |
|
| Wim Meeus: | Zondag, januari 26, 2003 15:06 |
| En toch twijfelt er iemand elke keer om je aan te spreken. Als het meisje met de vogelnaam online komt. ;-) Mooi gedichtje XXXXX en knuffff Groetjes van Wim |
|
| Rep: | Zondag, januari 26, 2003 14:41 |
| knuffel, ik slenter met je mee | |
| MayadeBij: | Zondag, januari 26, 2003 13:46 |
| Herkenbaar, gelukkig is t januari, (toch?) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Merel Sophie | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 26 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||