de koude lucht snijdt door merg en been
en probeert mijn tranen te drogen
voor 1 keer ligt de wereld, letterlijk aan mijn voeten
1,2 misschien 3 tellen
en het is gedaan
voor altijd
binnen of buiten
een verschil
tussen leven en dood

gedachtn dwalen door mijn hoofd
en maken het alleen moeilijker
ik kan het niet meer
het wordt me gewoon te veel

innerlijk en uiterlijk...
elk een parte wereld
en
proberen elkaar steeds te verstoppen

en het enige dat ik zou willen ...
is eens goed uithuilen...