Ingeblikte lachen
***************************
Ooit was mijn lach niet meer dan een streep in een gezicht
Ooit waren mijn ogen niet meer dan verplicht
Ooit...
Ooit was het allemaal verplicht
Nu zijn mijn ogen vol van leven
En is het mijn lach al om het even,
Een pretje in mijn ogen
En loop ik niet meer gebogen maar overeind!!
En zo af en toe
Blik ik alles in.
Mijn lach in een grijs blikken potje
En mijn blikken trek ik vacuum,
Voor als alles niet meer gaat,er nog iets klaar staat.
Liefs
****************************
Reacties op dit gedicht
| miquel: | Maandag, februari 10, 2003 19:52 |
| het in blikken lukt me niet zo goed |
|
| miquel: | Maandag, februari 10, 2003 19:51 |
| Tu me vestiste los ojos Yo te quitaba la ropa Todas las palomas que cojo Vuelan a la pata coja Tu ibas abriendo las alas Yo iba cerrando la boca Tu eras flor desarropada Y yo el calorro que te arropa |
|
| MayadeBij: | Maandag, januari 27, 2003 21:23 |
| Hamsteren, haha, ik sta alvast achter je in deze, | |
Over dit gedicht
| Auteur: esther van den bosch | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||