De eenzaamheid, het verdriet...
Alles wordt donker
Het nieuwe leven wordt geschept,
het oude vergaat in het niets!
Enkel herinneringen aan wat ooit was maar niet meer komt.
Opgesloten in een kamertje
vier op vier
weg willen, niet kunnen
ademnood alom...
De deur sluit,
de laatste poging om te vluchten
Geen geluk
helemaal alleen...
Kijkend naar de foto's van betere tijden
aflopend in gedachten wat het was
Die mooie tijden...
Een traan sijpelt langs de wang
bij het mindere
Een glimlach krult zich omhoog
bij het zien van het leuke
Vasthoudend aan herinneringen
Slechte gaan, goede komen...
Knielend in het licht van een kaars van weleer,
de ogen sluiten
gedachten verdwijnen
Het vuur wakkert aan
de hitte wordt voelbaar
niet opgeven, nooit...
Langzaam wegzinkend in een diepe slaap,
enkel nog het getimmer in ons hoofd horen
van de leugen en de waarheid...
Zoekend naar antwoorden
Dan, niets meer...
De tijd van de stilte is gekomen!!!