Ik kwam je zopas tegen
het lijkt nu al een heel ver verleden
dat éne moment met jou
hoe ik daar met jou in min armen heb geslowd
Mijn prille en uitdrogende lippen smekend om meer liefde van jouw.
Verlangen uitgestippeld door die mooie goudkleurige haren van jou.
Ze doen me herinneren aan die vervlogen tijden ..
Die tijden daar in mijn eentje in de kou.
Toen ik je daar voorbij zag lopen kon ik mijn ogen niet geloven , je ogen , die hemelsblauwe verlichting en ontnuchtering van alle donkere gevoelens in mij waren opeens verdwenen.
Ik zou mijzelf opeens tot de kemmelberg verheven.
Maar ik zou nog hoger stijgen , alleen maar om jou , ja jij om jou nog meer te benijden.
het is al een tijdje geleden dat ik je heb gezien.
Maar nu weet ik wat ik verdien
Het enige wat ik er nu aan heb is liefdesverdriet