Al die vragen...
Zie mij zitten op deze steen,
alles is stil, alleen de wind om me heen.
Geen geluiden van auto's of water,
ik zit hier alleen, te denken aan later.
Over een tijd, ga ik ook dood,
en er was niemand die mij zijn hulp aanbood.
Dood gaan, dat doen we allemaal een keer,
maar die gedachte blijft bij me, steeds maar weer.
Hoe zou dat zijn? Is er na de dood nog leven?
genoeg vragen dus, om aandacht aan te geven.
Ooit zal ik de antwoorden kunnen zeggen,
maar er is dan niemand meer om alles uit te leggen.
alles is stil, alleen de wind om me heen.
Geen geluiden van auto's of water,
ik zit hier alleen, te denken aan later.
Over een tijd, ga ik ook dood,
en er was niemand die mij zijn hulp aanbood.
Dood gaan, dat doen we allemaal een keer,
maar die gedachte blijft bij me, steeds maar weer.
Hoe zou dat zijn? Is er na de dood nog leven?
genoeg vragen dus, om aandacht aan te geven.
Ooit zal ik de antwoorden kunnen zeggen,
maar er is dan niemand meer om alles uit te leggen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Hanneke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||