Je wilt verwarmd worden door de stralen van de zon
De dingen zijn niet altijd te bevatten
De kou omsluit de geest in een winterslaap
Gladgeschoren gazontapijten
en cyclaamrode petunia's voor het raam
Je maag draait om voor de grote kudde

Absolute stilte, slechts het tikken van de klok
verstoren de gedachten in ontwapening
Alleen of eenzaam, welke van de twee
Thuis komen in lege armen, geen kus
Alles omvattend, een huis praat niet terug

Je wordt omringd door de menigte
Je weet dat er mensen van je houden
Maar het lijkt niet genoeg, het stagneert
Je wilt zo graag winnen, maar wat blijkt
Daarvoor zul je eerst moeten verliezen

Zilte tranen in stilte met een weemoedige lach
Wat is relevant en wat is te verwaarlozen
De liefde nooit; het is de kracht van de geest
Maar hoe te relativeren tussen zon en maan
Geen presenteerblaadje; een lange zoektocht

Vervuld van wilde dromen en gedesillusioneerd
Tranen die nodeloos vloeien verzachten de pijn
als een warme vloeistof die de huid ontspant
Het enige, het enige wat je wilt is gelukkig zijn
Je zoekt wanhopig naar de mogelijkheden
tot je het bereikt...