Mama, het spijt me..
Mama,
het spijt me,
echt waar.
Astublieft,
vergeef me,
voor alles wat k heb gedaan.
Mama,
het doet me nog pijn,
ik had het niet mogen doen.
Lieve mama,
k hou echt heel veel van jouw,
het spijt me echt,
t was niet voor jouw bedoeld.
Lieve mama,
ik heb je nooit pijn willen doen.
Echt waar,
mama,
geloof me.
Ik kon dr zelf ook niet meer tegen,
maar k had het nooit mogen doen.
Lieve mama,
het mes was niet voor jouw bedoeld.
Reacties op dit gedicht
| Iejoor: | Vrijdag, januari 31, 2003 23:19 |
| Het mes snijdt nooit de liefde door, die een moeder voor een kind heeft, en andersom... Liefs en sterkte, Chiara. |
|
| Wim Meeus: | Vrijdag, januari 31, 2003 22:55 |
| Zolang zij dat ook weet ... Zal ze het je wel vergeven. Daar ben ik zeker van. Je bent een lieverd. XXXXX en knuffff Groetjes van Wim |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Loila*a | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 31 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||