Zaterdag-postbode
Vanochtend,
weer om 6.00 uur op gestaan.
Ik zou die wekker,
best wel kapot willen slaan.
Na een kwartier komt het besef,
dat het zaterdag is.
Even mijn werkkleren zoeken,
die ik van een stoel af vis.
Eindelijk,
het is tien voor zeven.
En langzaam,
kom ik tot leven.
Eerst een bak koffie,
lekker warm en zwart.
Een momentje van rust,
voordat ik met mijn werk start.
Vossen, sorteren en in straten,
voordat het negen uur is.
Zodat ik dan zeker,
de koffiepauze niet mis.
Dan spring ik op mijn fietsje,
en ga stevig op de trappers staan.
Het is koud, - 4,
dus doe mijn toploze handschoenen aan.
In stevig pas,
vlieg ik door mijn wijk.
En tegen 11 weer terug,
zodat ik weer in de kantine neer strijk.
Nog meer koffie,
en dan weer aan de slag.
Nog snel een wijk voorbereiden,
zodat ik zo naar huis toe mag.
Eindelijk thuis,
mijn plicht weer gedaan.
Volgende week weer zo’n ochtend,
en moet ik weer zo vroeg opstaan…