Recht op geluk

Ik kijk door het raam
De bollen lopen nu al uit
Wat hebben ze er aan
De winter is nog niet voorbij

De winter is nog niet voorbij
De bollen zijn zo kwetsbaar nu
Winter, is voor hen ook geen partij
Zo gaat het in het leven ook

Als men net als de bol zo kwetsbaar is
En er een deel van je bevriest
Dan zie je de betekenis
In iets wat je niet verkiest

Zoals het gemis en het alleen zijn
De twee vragen in het leven
Je gaat dan terug en voelt je klein
In je gedachten niets te beleven

Natuurlijk zijn er meerdere vragen
Een ieder die dat weet
Maar een gevoel van onbehagen
Dat je nimmer meer vergeet

De dingen die je ziet of mist
Die dingen maken je koud
Die maken van jou de individualist
Wat je dan enorm benauwd

Dan hoop je op een dag
Dat de zon of kachel je hart verwarmd
Je hoopt dat je dat beleven mag
Dat iemand je omarmd

Net als de bol die bevroren buiten staat
En wacht op de eerste lentezon
Die haar uitlopers ontdooien gaat
Dan geniet ook zij van haar warmtebron

Een ieder is graag samen
Om te delen lief en leed
En ik kan het beamen
Op de hoop dat je ellende vergeet

Geluk wie zoekt er niet naar
Je hoopt dan vroeg of laat
Dat je vind een steunpilaar
En dat er iemand met warmte
En een arm voor je staat

Want iedereen heeft recht op geluk