sporen van geluk
Ik heb gisteren heel vaak
verbaasd naar buiten gekeken
naar dat wonder in de tuin
die maagdelijk witte deken.
Ik zag vogeltjes voorzichtig dalen
er ontstond een pootafdruk
dat zijn van die kleine dingen
waardoor ik straal van geluk.
Geen spoor van mensenvoeten
niemand in de buurt
het was of dit plaatje
alleen aan mij was verstuurd.
Er schitterden honderden lichtjes
toen de avond was gevallen
en er was niks wat deze dag
voor mij nog kon verknallen.
Reacties op dit gedicht
| free: | Zondag, februari 02, 2003 16:24 |
| jammer het te zien verdwijnen maar een lust om te zien hoe mijn 2katten zich er mee vermaakten, en bleken mn witte katten zo wit niet.....;) liefs free |
|
| arie: | Zondag, februari 02, 2003 14:26 |
| Fijn om ff met je mee te mogen kijken Doortje Liefs Arie |
|
| Erna Muermans: | Zondag, februari 02, 2003 11:10 |
| Hey ik heb ook zo'n plaatje gekregen wonderlijk he groetjes Erna |
|
| tim balthazar: | Zondag, februari 02, 2003 09:08 |
| heel mooi ja, sneeuw is een prachtig kleed voor het landshap veel groetjes tim |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Huting |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||