's nachts als iedereen zijn bed gevonden heeft
en het kussen tegen het vermoeide hoofd drukt
de gordijnen sluit om het leven af te schermen
om de mensen te vergeten die je leven sturen
's nachts als mijn bed me begint te roepen of ik komen wil
en de nacht me op wil slokken in de armen die ontkoom baar lijken
dan vergaat er iets, een vuur van eenzaamheid begint te branden
verlangend naar de liefde die vervloog meegenomen door de ijzige wind
's nachts als ik in je dromen probeer te vluchten en je schim zie staan
wil ik huilen en me verschuilen achter dekens die warmte niet bieden
hemel neem me mee naar boven laat de engelen de pijn mee nemen
liefde is als een huis, een bed, een deken en een droom alles in een
's nachts is het koud en eenzaam en ben jij er niet om me te warmen
ik mis je juist dan zo erg, liefde die vervloog en plaats maakte voor een droom...
black sun: | Maandag, februari 03, 2003 12:30 |
hier ben ik even stil van...hij is heel mooi geschreven... krijg er kippevel van. geniet van je dromen, want daar is alles mogelijk! zo vergeet je de realiteit even... liefs: Linda |
|
Hans Winter: | Zondag, februari 02, 2003 23:08 |
wie van je houdt, mag je onontkoombaar dromen, het maakt je dagen samen toch vertrouwd. groetje, hans |
|
Auteur: violetangel | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 02 februari 2003 | ||
Thema's: |